🎳 Zapalenie Stawów U Dzieci Forum

Zapalenie płuc - w związku z tym, że wirusy torują drogę do zakażeń bakteryjnych infekcje dróg oddechowych, a szczególnie stany zapalne dolnego odcinka są znacznie częstsze w okresie jesienno - zimowym. Ostre pierwotne zapalenie kości i stawów - u dorosłych obejmuje ono kości kręgosłupa, natomiast u dzieci nasady kości długich. Jego głównym wskazaniem jest krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów. Przeciwwskazania to: astma oskrzelowa, polipy nosa, czynna lub nawracająca choroba wrzodowa, ciąża i okres karmienia piersią. Nie można go stosować u dzieci do 15. roku życia. Leki na bóle stawów - naproksen Podczas gdy osoby cierpiące na chorobę zwyrodnieniową stawów znajdą ulgę w stanie spoczynku, zapalenie stawów charakteryzuje się bardziej uporczywym bólem. Zapalenie stawów to choroba, której można zapobiec – w tym celu należy stosować dietę bogatą w wapń, kwasy tłuszczowe omega-3 i kwasy tłuszczowe omega-6. młodzieńcze łuszczycowe zapalenie stawów, MIZS niezróżnicowane. Za wyjątkiem postaci uogólnionej, większość małych pacjentów stanowią dziewczynki – podobnie jak kobiety w RZS. Na szczęście reumatyzm u dzieci nie jest zbyt powszechny, według medycznych szacunków choruje 86 osób na 100 000 (dla porównania zachorowalność na Zapalenie stawów u bydła jest powszechne i ma różne przyczyny. Aby skutecznie leczyć chorobę, konieczne jest wykrycie jej u bydła na czas i rozpoczęcie działania, a lepiej jest zapobiegać powstawaniu bolesnych procesów w stawie. Co to jest zapalenie stawów u bydła. W przypadku zapalenia stawów występuje zapalenie stawów u bydła. Zapalenia kości i stawów – charakterystyka u dzieci i dorosłych. Wskazania terapeutyczne. January 2004; Authors: Ireneusz Babiak. Medical University of Warsaw; Kowalewski M. Kowalewski M. U dzieci przebieg choroby jest znacznie łagodniejszy niż u dorosłych. Objawy po leczeniu zachowawczym potrafią całkowicie zniknąć. Nawracające reaktywne zapalenie stawów, jest wskazaniem do rozpoczęcia diagnostyki w kierunku Młodzieńczego Idiopatycznego Zapalenia Stawów, oraz wiąże się z ryzykiem rozwoju Reumatoidalnego Podziel się doświadczeniami na forum. Encorton to lek o silnym działaniu przeciwzapalnym, który hamuje rozwój objawów zapalenia nie wpływając na jego przyczynę. Powoduje zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, co prowadzi do zahamowania tworzenia obrzęków. Lek ten działa immunosupresyjnie poprzez Przez długi czas może nie dawać objawów, potrafi też "udawać" inne choroby — dlatego czasami nazywa się ją "wielką imitatorką". Choroba z Lyme może przebiegać pod postacią zapalenia stawów, zapalenia mięśnia sercowego (rzadziej), neuroboreliozy (m.in. zapalenia mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Witam serdecznie, zdiagnozowano u mnie zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, mam zapalenie stawu krzyżowo-biodrowego i przepisano mi A****. W internecie i na ulotce znalazłam różne informację o wpływie tego leku na płodność, dlatego mam pytanie czy myśląc o dziecku po zakończeniu leczenie m Autorzy zwracają uwagę na dwa ważne aspekty prowadzenia antybiotykoterapii w infekcyjnym zapaleniu stawów. Po pierwsze czas podawania antybiotyku drogą dożylną, który w opinii badaczy można znacznie skrócić (do 1-2 dni), co nie jest związane z mniejszą skutecznością leczenia. Ponadto konieczne są dalsze badania, których celem Przebieg ReZS u dzieci jest zazwyczaj łagodniejszy niż u dorosłych(9,11,27). U większości dzieci objawy wycofują się całkowicie, czasem jednak schorzenie to może mieć charakter nawrotowy lub rozwijać się w kierunku spon-dyloartropatii w wieku późniejszym(3,27). OPiS PRZYPAdKU Dwunastoletni chłopiec (B.H., nr historii choroby 26030- sft6rSg. Jedna z najczęstszych dolegliwości reumatologicznych wieku dziecięcego. Reaktywne zapalenie stawu to nieinfekcyjne, czyli jałowe zapalenie stawu. A to oznacza, że w samym stawie nie siedzi bakteria i to nie ona powoduje objawy, ale organizm reaguje zapaleniem stawu na inne zakażenie, które toczy się „gdzieś tam” w organizmie dziecka. Takie zapalenie stawu to nie tylko ból – może być widoczny także obrzęk. Po jakiej infekcji? Skoro to reakcja na zakażenie, które „gdzieś tam” się toczy to warto wspomnieć jakie jest to najczęściej zakażenie. infekcja przewodu pokarmowego (biegunka) – o etiologii Salmonella, Shigella czy Campylobacter ale i innychzakażenie w obrębie układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki, zapalenie pęcherza moczowego)infekcja dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków podniebiennych)inne; takie jak ospa wietrzna, zakażenie parwowirusem, ale też choroba pasożytnicza (np owsica) Gdzie się pojawia? Najczęściej objawy dotykają jednego stawu lub kilku stawów, ale asymetrycznie – czyli nie będą to dwa kolana jednocześnie ale np kolano nogi prawej i staw skokowy lewej. Dlaczego się pojawia? Wymienia się kilka czynników predysponujących (w tym genetyczne i środowiskowe). Ale na pewno swoją rolę odgrywają tutaj zaburzenia odpowiedzi immunologicznej. Które stawy najczęściej są zajęte? skokowe i kolanowerzadziej stawy w obrębie stopydrobne stawy kończyn górnych (nadgarstek, stawy między-paliczkowe)stawy krzyżowo-biodrowe (rzadko biodrowe)kręgosłup Kiedy się pojawia? Do miesiąca po przebytej infekcji (z wymienionych powyżej układów). Przykładowy scenariusz to taki, w którym dziecko ma biegunkę (lub inną infekcję), a dwa tygodnie po niej pojawia się ból stawu. Dziecko chodzi niechętnie, utyka lub nie chodzi wcale. Objawy w stawie ból – zarówno przy ruchach czynnych (gdy nogą rusza dziecko) ale i przy biernych (gdy my ruszamy nogą dziecka)staw może być obrzęknięty, ale nie zawsze jest to wyraźnie widoczne oszczędzanie bolesnej kończyny w trakcie choduograniczone ruchyskóra nad bolesnym stawem jest ucieplona prawidłowo i niezmieniona Inne objawy Zapalenie cewki moczowej, zapalenie spojówek – razem z zapaleniem stawów składają się na zespół objawów typowy dla reaktywnego zapalenia stawów. Ale zdarzają się również same problemy ze stawami i infekcją w wywiadzie, bez towarzyszącego zapalenia spojówek czy cewki. Badania laboratoryjne Kiedy coś się dzieje ze stawami to lekarze często zlecają podstawowe badania. Dodatkowo może się zdarzyć, że oznaczony zostanie czynnik reumatoidalny, czy to OB, ale i np poziom witamin D. W reaktywnym zapaleniu stawów zwykle podwyższone są wykładniki stanu zapalnego (CRP, OB), leukocytoza. Zdarzyć się może niedokrwistość (wtórnie do infekcji w wywiadzie). Przebieg i leczenie Leki przeciwzapalne stosowane doustnie to podstawa leczenie czyli tzw NLPZ (ibuprofen, naproksen). I odpoczynek. W rzadkich przypadkach może być konieczne stosowanie leków sterydowych systemowo. U dzieci choroba przebiega zwykle łagodnie i ustępuje bez konsekwencji. Rzadziej schorzenie może mieć charakter nawrotowy lub predysponować do chorób reumatologicznych w przyszłości. W wybranych sytuacjach może być konieczna antybiotykoterapia lub leczenie przeciwpasożytnicze. Wsparcie bloga na patronite: klik. Źródła: Odczynowe zapalenie stawów u dzieci. Anna Maślany, Bolesław Kalicki, Anna Jung, Ludmiła Bartoszewicz, Pediatr Med Rodz 2010, 6 (2), p. 146-150 PEDIATRIA II, pod redakcją Kawalec, Grenda, KulusAtlas Reumatologii Dziecięcej dr med. Jacek Postępski, prof. dr hab. med. Ewa Tuszkiewicz-Misztal Co to jest reaktywne zapalenie stawów i jakie są jego przyczyny? Reaktywne zapalenie stawów (dawniej: zespół Reitera) to choroba zapalna stawów pojawiająca się po wcześniejszej infekcji, najczęściej dotyczącej przewodu pokarmowego albo narządów płciowych. Miejscowa odpowiedź układu odpornościowego na bakterie lub ich fragmenty obecne w stawach powoduje wystąpienie stanu zapalnego. Objawia się zapaleniem jednego lub kilku stawów (a także ich przyczepów ścięgnistych), asymetrycznie, zazwyczaj kończyn dolnych. Jak często występuje reaktywne zapalenie stawów? Reaktywne zapalenie stawów występuje u 1-4% pacjentów, u których wcześniej doszło do infekcji drobnoustrojami, które mogą potencjalnie spowodować wystąpienie reaktywnego zapalenia stawów. Oznacza to, że na sto osób, które przeszły zakażenie (np. przewodu pokarmowego lub narządów płciowych) potencjalnie niebezpiecznymi drobnoustrojami, na reaktywne zapalenie stawów zachorują nie więcej niż 4 osoby. Jak się objawia reaktywne zapalenie stawów? Reaktywne zapalenie stawów rozwija się około 4 tygodnie po infekcji (najczęściej przewodu pokarmowego lub narządów płciowych), która sama w sobie może przebiegać łagodnie, a nawet nie powodować zauważalnych objawów. Głównym objawem jest ból i obrzęk pojedynczego stawu lub kilku stawów, najczęściej kończyn dolnych. Zapalenie stawów jest niesymetryczne - występuje tylko na jednej kończynie, chociaż czasami dotyczy innych lokalizacji. Towarzyszyć może temu ból pleców, krzyża i pośladków, czasem także ból pięt z ich obrzękiem powodujący trudności w chodzeniu. Nasilenie objawów dotyczących układu ruchu może być różne. Na narządach płciowych mogą się pojawić niebolesne zmiany w postaci pęcherzyków, nadżerek lub plamek. Towarzyszyć temu może wyciek z cewki moczowej lub pochwy u kobiet oraz ból przy oddawaniu moczu. Na podeszwach stóp może się pojawić wysypka i nadmierne łuszczenie skóry, towarzyszyć temu mogą także zmiany skórne na dłoniach w postaci krostkowej wysypki. Na paznokciach mogą wystąpić przebarwienia - żółtawe lub szare, zgrubienia i bruzdowate wgłębienia. Na błonie śluzowej jamy ustnej i języka mogą pojawić się afty. Czasem do objawów dołącza tzw. rumień guzowaty, czyli mnogie czerwone guzy w skórze. Zmiany mogą dotyczyć także narządu wzroku - zapalenie spojówek, czyli zaczerwienie, łzawienie, czasem z obrzękiem powieki, a także ostre zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka, czyli ból jednego oka połączony z niewyraźnym widzeniem, łzawieniem, zaczerwieniem i światłowstrętem. U części pacjentów występują też objawy ogólne, takie jak złe samopoczucie, osłabienie i gorączka. Ponadto, w rzadszych przypadkach, u osób chorujących długo, mogą się pojawić zmiany w sercu, zapalenie błon surowiczych, mikroskopowe zapalenie jelit a także, sporadycznie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Co robić w przypadku wystąpienia objawów reaktywnego zapalenia stawów? W razie wystąpienia objawów reaktywnego zapalenia stawów należy się zgłosić do lekarza. Jeśli chorobie towarzyszą objawy ogólne (gorączka, znaczne osłabienie), wizyta taka powinna się odbyć pilnie. W przypadku zaburzeń widzenia, światłowstrętu, silnego bólu oka należy niezwłocznie zgłosić się do okulisty. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów? Ostateczne rozpoznanie ustala zazwyczaj lekarz reumatolog po zbadaniu pacjenta, zebraniu szczegółowego wywiadu i wyników badań dodatkowych. Podczas badania lekarz będzie oceniał cechy świadczące o zapaleniu stawu: ból, zaczerwienienie, obrzęk, nadmierne ocieplenie, ograniczenie ruchomości, a także poszukiwał objawów towarzyszących: zmian skórnych, zaczerwienia oka, problemów ze wzrokiem, bólu pleców. Ważne jest, żeby dokładnie opowiedzieć lekarzowi o przebytych infekcjach poprzedzających wystąpienie objawów. Szczególną uwagę należy zwrócić na infekcje przewodu pokarmowego - biegunki, wymioty oraz narządów płciowych - wydzielinę z cewki moczowej, świąd lub ból, nieprawidłową wydzielinę z pochwy, ból przy oddawaniu moczu. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej lub reumatolog zleci podstawowe badania krwi. U chorych na reaktywne zapalenie stawów wykazują one zwykle zwiększenie OB i stężenia białka C-reaktywnego (CRP), czyli wskaźniki toczącego się stanu zapalnego w organizmie, zwiększoną liczbę leukocytów i płytek krwi, obniżone stężenie hemoglobiny. Ponadto lekarz zleci badania bakteriologiczne stolca, moczu i ewentualnie płynu pobranego podczas nakłucia stawu w poszukiwaniu drobnoustrojów oraz badania serologiczne krwi, które stwierdzają obecność przeciwciał przeciwko określonym drobnoustrojom. Lekarz zleci też badanie na obecność antygenu HLA-B27, który jest obecny u przeważającej większości chorych na reaktywne zapalenie stawów. Lekarz zleci także badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie, ultrasonografię lub rezonans magnetyczny. Pozwalają one ocenić występowanie stanu zapalnego stawów kręgosłupa, kostnienia więzadeł i ścięgien. Badania rezonansu magnetycznego i ultrasonograficzne cechują się większą czułością i wykrywają wczesne zmiany w błonie maziowej, ścięgnach, a także stawach krzyżowo-biodrowych (rezonans magnetyczny). Jakie są metody leczenia reaktywnego zapalenia stawów? Sposób leczenia reaktywnego zapalenia stawów zależy od zaawansowania choroby oraz rodzaju objawów występujących u danego pacjenta. W początkowym okresie stosuje się głównie niesteroidowe leki przeciwzapalne. W zależności od ilości zajętych procesem chorobowym stawów podaje się także glikokortykiosteroidy w postaci zastrzyków dostawowych oraz doustnie. Jeśli te środki okażą się nieskuteczne, wprowadza się leki reumatologiczne (tzw. leki modyfikujące przebieg choroby), takie jak sulfasalazyna, metotreksat, azatiopryna czy sole złota. W ciężkich przypadkach stosuje się tak zwane leki biologiczne: infliksymab lub etanercept. Ponadto stosuje się leczenie łagodzące objawy pozastawowe, na zmiany skórne oraz na błony śluzowe narządów płciowych stosuje się miejscowo maści i kremy powodujące zmiękczenie zrogowaciałych warstw naskórka i jego szybsze złuszczenie (np. preparaty salicylanów lub maści steroidowe). Przy objawach ocznych stosuje się krople z glikokortykosteroidami lub rozszerzające źrenice. Przy stwierdzeniu czynnego zakażenia drobnoustrojami potencjalnie powodującymi reaktywne zapalenie stawów, do leczenia włącza się odpowiednie antybiotyki. Ważnym elementem leczenia jest ograniczenie aktywności fizycznej (chodzenia, jeśli zapalenie stawów dotyczy kończyn dolnych) i fizjoterapia. Czy jest możliwe całkowite wyleczenie reaktywnego zapalenia stawów? Tak, rokowanie w przypadku reaktywnego zapalenia stawów jest dobre, choroba ustępuje w większości przypadków nawet u pacjentów z ciężkimi zmianami. Niemniej u około 15% pacjentów dochodzi do rozwinięcia się niepełnosprawności ruchowej związanej z zajęciem stawów kończyn dolnych i kręgosłupa. U bardzo niewielkiej grupy pacjentów mogą się rozwinąć powikłania dotyczące narządu wzroku - zaćma lub utrata widzenia. Co robić, aby uniknąć zachorowania na reaktywne zapalenie stawów? Reaktywne zapalenie stawów jest procesem wtórnym, wywołanym przez poprzedzającą je infekcję. Nie jest możliwe zastosowanie profilaktyki całkowicie eliminującej ryzyko infekcji, ale zaleca się prowadzenie higienicznego trybu życia. Ponieważ częstą przyczyną reaktywnego zapalenia stawów jest infekcja chlamydiami przenoszona ( drogą płciową, dlatego należy stosować profilaktykę zakażeń przenoszonych w ten sposób (unikać przypadkowych partnerów seksualnych, stosować środki obniżające ryzyko przeniesienia infekcji np. prezerwatywy itp.), a w przypadku zdiagnozowanej choroby leczyć także partnera seksualnego. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci to niezapalne zapalenie stawu i worka okołostawowego u dziecka po chorobie o etiologii infekcyjnej, w której nie ma czynnika zakaźnego w stawie i jego jamy. Choroba ta jest bardzo poważna pod względem objawów klinicznych i możliwych powikłań, dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi w czasie na wszelkie zmiany w stawach dziecka w celu terminowej diagnozy. Termin "reaktywne zapalenie stawów" został wprowadzony do literatury w 1969 r. Przez fińskich naukowców K. Akho i P. Avoneiom w odniesieniu do zapalenia stawów, które rozwinęło się po wcześniejszej infekcji iersiniosis. Oznaczało to, że w tym przypadku ani żywy czynnik sprawczy, ani jego antygeny nie występują w jamie stawowej. W kolejnych dziesięcioleciach w tkankach stawowych występują antygeny drobnoustrojów, z którymi rozwija się zapalenie stawów: Yersinia, Salmonella, Chlamydia. W wielu przypadkach izoluje się również mikroorganizmy zdolne do rozmnażania, na przykład w hodowli komórkowej. Pod tym względem pojęcie reaktywnego zapalenia stawów można stosować tylko z dużą ostrożnością. Niemniej jednak jest on powszechny w literaturze reumatologicznej i klasyfikacji chorób reumatycznych we wszystkich krajach. [1], [2], [3], [4] Epidemiologia reaktywnego zapalenia stawów sugeruje, że częstość występowania wzrosła w ciągu ostatniej dekady. Ponad 75% przypadków wiąże się z czynnikami genetycznymi, które podkreślają rolę dziedziczności. W częstości występowania występuje pewna różnica między dziećmi w różnym wieku. W przypadku dzieci w wieku przedszkolnym za przyczynę uważa się infekcję jelitową u dzieci w wieku wczesnoszkolnym, główną przyczyną jest ARD, au dzieci dorastających - zakażenie układu moczowo-płciowego. Częstotliwość reaktywnego zapalenia stawów w strukturze chorób reumatycznych w różnych krajach wynosi 8,6-41,1%. W strukturze chorób reumatycznych u dzieci poniżej 14 roku życia reaktywne zapalenie stawów wynosi 57,5%, u nastolatków - 41,8%. Wśród pacjentów poradni reumatologicznych dla dzieci w USA, Anglii i Kanadzie częstotliwość reaktywnego zapalenia stawów wynosi od 8,6 do 41,1%. Częstotliwość wykrywania reaktywnego zapalenia stawów zależy od możliwości diagnostycznych i podejścia do diagnozy kryteriów choroby. W Stanach Zjednoczonych dzieci z kompletnym i niepełnym zespołem Reitera i prawdopodobnym reaktywnym zapaleniem stawów zostaną włączone do grupy pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów. W Wielkiej Brytanii reaktywne zapalenie stawów obejmuje tylko dzieci z całkowitą chorobą Reitera simltomokompleksom. Badania epidemiologiczne przeprowadzone pod koniec lat 80. Wykazały, że reaktywne zapalenie stawów rozwija się w 1% przypadków u pacjentów z zakażeniem układu moczowo-płciowego; w 2% przypadków - u pacjentów z procesem zakaźnym spowodowanym przez Shigellę i Campylobacter; w 3,2% - Salmonella; w 33% - Yersinia. Do końca XX wieku najczęstszą przyczyną rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci była infekcja iersinioznaya. W ostatniej dekadzie, w pandemii infekcji chlamydiami na świecie, reaktywne zapalenie stawów związane z infekcją chlamydią zaczęło dominować w strukturze reaktywnego zapalenia stawów. Częstość występowania reaktywnego zapalenia stawów odzwierciedla również występowanie H27 B27 w populacji oraz udział zakaźnego procesu wywołanego przez "zrtritogenne" mikroorganizmy. [5], [6], [7], [8] Wśród najpilniejsze problemy Rheumatology zawiera reaktywne (artropatia łuszczycowa) u dzieci, zarówno ze względu na wzrost zachorowalności wśród dzieci w różnym wieku, jak również powikłań diagnozy różnicowej z innymi chorobami reumatycznymi występowały, gdy zespół stawu. Oczywiście główną przyczyną rozwoju tego reaktywnego zapalenia stawów u dzieci są patogenne mikroorganizmy. Każdego roku zasięg mikroorganizmów odpowiedzialnych za rozwój zapalenia stawów (ponad 200 gatunków) staje się coraz większy. Pierwsze miejsce wśród nich zajmują takie bakterie: Yersinia, Chlamydia, Salmonella, Shigella, Streptococcus hemolityczne. Czynnikiem sprawczym zapalenia stawów są również czynniki wirusowe - wirusy adenowirusa, Coxsackie A i B, ospa wietrzna, różyczka, świnka. W zależności od rodzaju patogenu i przenoszonej infekcji często oddziela się reaktywne zapalenie stawów z przyczyn: reaktywne zapalenie stawów o etiologii moczowo-płciowej; reaktywne zapalenie stawów postterokolityczne; reaktywne zapalenie stawów po zakażeniu nosogardzieli; postwaskalne zapalenie stawów i po obejściu żołądka, które są bardzo rzadkie. Ta klasyfikacja etiologiczna jest potrzebna nie tylko do izolacji dzieci z grupy ryzyka, ale dodatkowo leczenie jest bardzo zależne od rodzaju infekcji. Reaktywne zapalenie stawów po infekcjach układu moczowo-płciowego jest bardzo powszechne, szczególnie u młodzieży. Patogeny układu moczowo-płciowego zapalenia stawów: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumonia, ureoplasma ureolyticum. Głównym czynnikiem wyzwalającym jest chlamydia, bakterie Gram-ujemne, które utrzymują się wewnątrzkomórkowo, co komplikuje rozpoznanie i leczenie tego zapalenia stawów. Zakażenie dzieci często pojawia się w sposób domowy. Chlamydie znajdują się wewnątrzkomórkowo w nabłonku cewki moczowej, spojówki oka i cytoplazmie komórek maziowych. Rzadziej patogenne zapalenie układu moczowo-płciowego ReA - ureaplasma ureolyticum. Nie ma wyraźnej sezonowości choroby, głównym kontyngentem pacjentów są chłopcy w wieku przedszkolnym i szkolnym. W rozwoju zapalenia stawów u dzieci są ważne immunopatologicznych reakcji (wiodącym czynnikiem przewlekłym) i odgrywa również rolę predyspozycje genetyczne (HLA znacznik jest B27), które określa się w 75-95% pacjentów. Dlatego najczęstszą przyczyną reaktywnego zapalenia stawów jest właśnie infekcja układu moczowo-płciowego. Na drugim miejscu, z powodu rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci, zapalenie jelit można nazwać źródłem infekcji. Przyczyną reaktywnego zapalenia stawów jelitowego jest grupa drobnoustrojów Gram-ujemnych. Brucella, Klebsiella, Escherichia coli, wraz z Shigellą, Salmonellą, Yersinią, Campylobacteria, biorą udział w patogenezie chorób reumatycznych związanych z HLA-B27. Reaktywne zapalenie stawów po zakażeniu jelitowym występuje z mniej więcej taką samą częstością u chłopców i dziewcząt. Okres utajony trwa 10-14 dni, do 21 dni z zakażeniem shigelozą. Objawy kliniczne są bardziej podobne do artropatii moczowo-płciowej. Ponad 60% postterokolitycznego reaktywnego zapalenia stawów związanego z infekcją jersiniozą. Zapalenie stawów Salmonella rozwija się po zakażeniu, którego przyczyną jest Salmonella typhimurium lub Salmonella enteritidis. Zapalenie stawów rozwija się u 2-7,5% pacjentów z salmonellozą, głównie nosicielami antygenu HLA-B27 (ponad 80%), 1-2 tygodnie po ustąpieniu klinicznych objawów zapalenia jelit. Rzadkie jest reaktywne zapalenie stawów po czerwonce, która ma swoje kliniczne cechy prądu. Są to najczęstsze patogeny reaktywnego zapalenia stawów u dzieci po zapaleniu jelit. Infekcje nosogardła niestety zajmują ważne miejsce w rozwoju reaktywnego zapalenia stawów. Zapalenie stawów na tle ostrych infekcji dróg oddechowych występuje 1-2-4 tygodnie po ostrej niewydolności oddechowej. Czynniki wyzwalające - paciorkowce grupy A i C - niespecyficzne zakażenie górnych dróg oddechowych. Reaktywne zapalenie stawów po streptokokach powinno zawsze być bardzo ostrożnie różnicowane z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ponieważ nie towarzyszy mu porażenie serca lub innych narządów wewnętrznych i jest chronologicznie związane z ogniskową infekcją. Postępując w ten sposób, możemy powiedzieć, że główną przyczyną rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci jest infekcja bakteryjna lub wirusowa. Patogeneza procesu zapalnego w stawie ma te same mechanizmy, niezależnie od rodzaju patogenu. Kiedy drobnoustrój dostanie się do organizmu dziecka, rozwija się na przykład ostry chlamydialny zapalenie cewki moczowej. Mikroorganizm mnoży się i rozpala cewkę moczową z aktywacją układu odpornościowego. Wiele leukocytów reaguje na wnikanie chlamydii do cewki moczowej i niszczy obce czynniki. W tym przypadku powstaje ropa, która jest manifestacją zapalenia cewki moczowej. Ale wraz z tym, chlamydie mają zestawy antygenów, które są podobne do budowy stawu osoby. Gdy tworzy się ogromna ilość białych krwinek, część z nich postrzega tkanki stawów jako antygen, ponieważ mają one podobną strukturę do chlamydii. Dlatego takie leukocyty wnikają do stawu i inicjują odpowiedź immunologiczną. W jamie stawowej nie ma chlamydii, ale występuje stan zapalny z powodu leukocytów. W tym przypadku Pus również się nie tworzy, ponieważ leukocyty nie mają nic do "zabicia", ale synteza płynu maziowego nasila się i rozwija się reakcja zapalna. Dlatego reaktywne zapalenie stawów jest zapaleniem niezapalnym. [9], [10], [11] W oparciu o czynniki etiologiczne należy zidentyfikować dzieci z grupy ryzyka, które mogą być podatne na rozwój reaktywnego zapalenia stawów: dzieci, które doznały infekcji układu moczowo-płciowego, w szczególności etiologii chlamydii; dzieci po zakażeniu jelit; dzieci po ARI; dzieci po szkarlatynie, ból gardła; często chore dzieci; dzieci, których rodzina ma chorobę reumatyczną serca lub chorobę stawów (predyspozycje genetyczne). Takie dzieci muszą dokładnie badać i informować matkę o możliwych zmianach w stawach, tak aby zwracała na to uwagę. [12], [13], [14], Objawy zapalenia stawów mają swoje osobliwe cechy rozwoju i przebiegu w zależności od infekcji, która stała się przyczyną. Pierwsze oznaki reaktywnego zapalenia stawów po infekcji układu moczowo-płciowego rozwijają się ostro. Z reguły, 2-3 tygodnie po infekcji, temperatura ciała wzrasta do cyfr podgorączkowych i gorączkowych. Gorączka o wysokiej temperaturze ciała (39-40 ° C) jest stosunkowo rzadka w ostrym początku choroby. Na tle reakcji na temperaturę rozwija się klinika zapalenia cewki moczowej, zapalenia spojówek i późniejszego artretyzmu (typowa triada zmian). Taka sekwencja nie zawsze jest obserwowana, możliwe są różne kombinacje objawów, erozja pewnych objawów klinicznych. Najbardziej stałą jest klęska narządów moczowo-płciowych z rozwojem zapalenia cewki moczowej, zapalenia pęcherzyka, zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia pęcherza moczowego. U dziewcząt zapalenie cewki moczowej często łączy się z zapaleniem sromu i pochwy, u chłopców z zapaleniem błony śluzowej. Mogą pojawić się zaburzenia dyzuryczne, ropomocz. W 1-4 tygodnie po zapaleniu cewki moczowej, uszkodzenia oczu rozwijają się z reguły obustronnie, najczęściej występuje nieżytowe zapalenie spojówek trwające od kilku dni do 1,5-2 tygodni, czasami nawet do 6-7 miesięcy. Możliwy rozwój ostrego zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej (u 5-6% dzieci), zapalenia nadtwardówki, zapalenia rogówki, skutkującego zmniejszoną ostrością wzroku. Wiodącym objawem choroby jest uszkodzenie stawów, rozwijające się z reguły 1-1,5 miesiąca po zapaleniu cewki moczowej. Charakterystyczne jest asymetryczny uszkodzenie głównie stawów kończyn dolnych (kolano, kostka, śródstopno, międzypaliczkowych) stopniowe wyciąganie procesie choroby, jedna po drugiej, najczęściej od dołu do góry - „drabina objaw” z jednej strony na drugą, -. „Spirali objaw” U pojedynczych pacjentów obserwuje się równoczesne zapalenie kilku stawów. Co do zasady, lokalne objawy reakcji zapalnej są poprzedzone bólem stawów przez kilka dni. Dziecko może skarżyć się na ból stawów nawet przed pojawieniem się widocznych zmian. Mogą występować zarówno jedno- jak i wielostawowe zapalenie stawów. Średnio może to dotknąć 4-5 stawów. Od stawów kończyn górnych - Wrist, łokciowych, małych stawów rąk, czasami mostkowo, barkowych, skroniowo. Opisano przypadki choroby z zapaleniem tylko stawów kończyn górnych. Gdy uszkodzenie stawów międzypaliczkowych stopy rozwija się w zapaleniu nerwu dwubiegunowego - "podobne do sosisk" odkształcenie palców w wyniku równoczesnego wypełnienia aparatu stawowo-ścięgienowego; palce są rozlane, zaczerwienione. Charakterystyczne pseudotograficheskoe uszkodzenie dużego palca, wyraźna reakcja wysiękowa zapalenia (obrzęk, wysięk do jamy stawowej). W ostrym okresie skóra powyżej dotkniętych stawów jest oczywiście przekrwiona, często z odcieniem cyjanotycznym. Ponadto ból wyraża się w czynnych i biernych ruchach, które nasilają się w nocy iw godzinach porannych, które nawet sam dziecko może wskazać. Kiedy duże stawy są zaangażowane w proces, atrofia regionalnych mięśni rozwija się szybko, co całkowicie znika po udanej terapii. Ważną cechą diagnostyczną jest klęska moczowo-więzadeł stawów i torebki, w patologicznego procesu zaangażowanych i rozcięgna, powięzi. Istnieją różne entezopatie lokalizacji - kruchość palpacyjne w obszarze mocowania więzadeł i ścięgien, mięśni do kości (kości piszczelowej, kości rzepki, wewnętrzna i zewnętrzna, dużych i małych szpikulcach, kulszowych guzowatości). Jednym z pierwszych objawów klinicznych choroby może być ból w pięcie, kość pięty z powodu zapalenia rozcięgna podeszwowego, ścięgna Achillesa, rozwój zapalenia kaletki podobojczykowej. U 50% pacjentów jednym z objawów zapalenia stawów jest ból pleców i pośladków spowodowany zapaleniem krzyżówki. Reaktywne zapalenie stawu biodrowego u dzieci jest nietypowe i jest rzadkie. Czasami w obrazie klinicznym choroby występuje izolowane zapalenie jednego lub dwóch stawów kolanowych. Inne objawy reaktywnego zapalenia stawów u dzieci mogą mieć postać zmian skórnych i błon śluzowych. Jest obserwowany u 20-30% pacjentów, u innych dzieci dominuje kliniczny obraz choroby. Na błonie śluzowej jamy ustnej pojawia się enanthema z ewentualnym późniejszym schronieniem przez wrzody. Rozwija zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka. Charakterystyczna keratodermia stóp i dłoni. Rzadko obserwuje się je w postaci rumienia wielopostaciowego - krosty, pokrzywkowe, łuszczycowe elementy pęcherzykowe są zlokalizowane w różnych częściach skóry, ogniskowych lub pospolitych. Być może pojawienie się małych czerwonych grudek, czasem rumieniowych plam, rozwój zanokcica, który jest połączony z onychogrypozą i subungual hyperkeratosis. Pod działaniem Chl. W zapaleniu płuc u pozostałych pacjentów rozwija się rumień guzowaty (guzowaty angiitis). We wczesnym stadium choroby występuje wzrost węzłów chłonnych, ogólnoustrojowy i regionalny w pachwinie. U 10-30% pacjentów stwierdza się oznaki uszkodzenia serca - zapalenie mięśnia sercowego, dystrofia mięśnia sercowego z zaburzeniami rytmu lub przewodzenia. Pacjenci z obwodowym zapaleniem stawów, zapaleniem stawów kręgosłupa i zapaleniem krzyżówki mogą rozwinąć się aortitis, co prowadzi do powstania niewydolności zastawki aortalnej. Przy dużej aktywności procesu, zapalenie wielonerwowe, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, uszkodzenie nerek - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, przedłużony stan podgorączkowy. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci po infekcji jelitowej rozwija się częściej, jeśli przyczyną jest Yersinia. Patogenetycznie odróżnienia fazy ostrej infekcji Yersinia, który obejmuje fazę jelitową (penetracja patogenu, rozwój zapalenia żołądka, zapalenia jelit, toksyczne), niestrawność i ogniskowe fazy regionów i reakcje ogólne (i okrężnicy rozwoju węzłów chłonnych krezkowych, terminal krętego). Zespół stawowy z jersiniozą rozwija się w fazie odpowiedzi immunologicznej (wtórne ogniskowe i alergiczne objawy). Główne objawy choroby są związane z uszkodzeniem jelit, rozwojem ostrego zapalenia jelit. Dzieci mogą mieć biegunkę z domieszką krwi i śluzu. U niektórych pacjentów istnieje klinika zespołu pseudo-zależnego spowodowanego terminalnym zapaleniem jelita krętego, zapaleniem węzłów chłonnych krezkowych lub zespołem złym bólu. Wraz z zespołem jelitowym, charakterystyczny prawie stały ból mięśni, pojawienie się zapalenia wielomięśniowego, bóle stawów. Zapalenie stawów rozwija się w przybliżeniu w ciągu 1-3 tygodni po zapaleniu jelit lub w zespole jamy brzusznej i ma szczególny obraz kliniczny. Najbardziej charakterystyczne dla ostrego wystąpienia i dalszym przebiegu zespołu stawu przy stosunkowo krótkim czasie trwania jednego stawu lub asymetryczne zapaleniem kilkustawowym głównie stawów kończyn dolnych, z możliwym zaangażowaniu w patologicznego procesu palucha i akromioklyuchichnogo stawów grudinnoklyuchichnogo. Możliwe uszkodzenie nadgarstka, stawów łokciowych, małych stawów rąk. Najważniejszym objawem tego reaktywnego zapalenia stawów jest obecność zapalenia pochewki ścięgna i zapalenia ścięgien. Istnieje tendowaginitis, w tym ścięgno Achillesa, zapalenie kaletki maziowej. Rozwój zapalenia stawów towarzyszy wzrost temperatury ciała do 38 ° -39 ° C, pokrzywki, wysypka grudkowo na bagażniku, kończyn, często w dużych stawów. U 18-20% pacjentów zdiagnozowano rumień guzowaty z lokalizacją w okolicy goleni, która charakteryzuje się łagodnym przebiegiem z całkowitym odwrotnym rozwojem w ciągu 2-3 tygodni. U 5-25% pacjentów, z wyjątkiem stawów, występuje u nich układ sercowo-naczyniowy, rozwija się zapalenie tętnic, częściej zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci na tle ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych może również rozwinąć się po pewnym czasie po dławicy lub prostym zapaleniu krtani. Następnie pojawiają się bóle w stawach i ich zmiany, które są podobne do opisanych powyżej objawów. Reaktywne zapalenie stawu kolanowego u dzieci często rozwija się na tle zakażenia nosogardzieli, które charakteryzuje się najpierw porażką jednego stawu kolanowego, a następnie drugim. [15], [16], [17] Gdzie boli? Co Cię dręczy? Etapy rozwoju reaktywnego zapalenia stawów, jako takiego, procesu zapalnego, nie są emitowane, ponieważ proces ten nigdy nie zmienia samej struktury stawu, ale tylko tkanki okołostawowe. [18], [19], [20], [21] Konsekwencje reaktywnego zapalenia stawów nie rozwijają się, jeśli dziecko rozpoczęło terapię na czas. Następnie wszystkie objawy znikają bez śladu, a funkcja kończyny zostaje całkowicie przywrócona. Komplikacje mogą dotyczyć leczenia, które jest późno rozpoczęte. Następnie ścięgna lub błony maziowe mogą ulegać stanom zapalnym, co wymaga dłuższego leczenia i towarzyszy mu silny zespół bólowy, a dla dziecka jest to bardzo trudne. Dlatego musisz monitorować dzieci z grupy ryzyka, aby uniknąć komplikacji. [22], [23], [24] Mówiąc o rozpoznaniu reaktywnego zapalenia stawów u dziecka, trzeba znać pewne cechy diagnostyczne różnych postaci zapalenia stawów. Jeśli mówimy o reaktywnym zapaleniu stawów o etiologii układu moczowo-płciowego, to wiek jest ważny - to dziecko nastolatków. Ważne jest również zwrócenie uwagi na anamnestyczne dane i istnienie chronologicznej zależności między infekcją układu moczowo-płciowego a rozwojem objawów zapalenia stawów i / lub zapalenia spojówek. Jeśli w wywiadzie dziecko w wieku przedszkolnym ma dane na temat niedawnej infekcji jelitowej lub jeśli po prostu mogą wystąpić zmiany stolca, może to być również uznane za czynnik diagnostyczny w rozwoju reaktywnego zapalenia stawów. Badany reaktywny artretyzm ma asymetryczny charakter z dominującą zmianą stawów kończyn dolnych (zwłaszcza stawów palców stóp) z entezopatiami i zapaleniem kaletki piętowej. Dziecko może narzekać, że jego nogi bolą i nie może chodzić, nawet jeśli nie ma klasycznych zmian w samych stawach. Jeśli zmienią się stawy, zobaczysz ich obrzęk, wzrost rozmiaru. Kiedy dotykanie może być bólem wzdłuż ścięgna lub mięśnia. Analizy, które należy przeprowadzić, muszą być potwierdzone jak najdokładniej przez reaktywne zapalenie stawów. Dlatego ważne jest wykonanie badania krwi, aby wykluczyć aktywny proces bakteryjny. Obowiązkowe jest przeprowadzanie testów reumo w celu diagnostyki różnicowej oraz w reaktywnym zapaleniu stawów, które będą ujemne. Jeżeli istnieją dane dotyczące infekcji jelitowej, należy wziąć pod uwagę wykonane analizy wydzielin dziecka. W przypadku zapalenia cewki moczowej należy wykonać skrobanie nabłonka układu moczowo-płciowego dziecka. Jeśli możliwe jest zdiagnozowanie chlamydii (trudno określić pasożyty wewnątrzkomórkowe), to diagnoza nie może powodować wątpliwości. Czasami, jeśli trudno jest ustalić reaktywne lub reumatoidalne zapalenie stawów, przebić zajętego stawu za pomocą badania cytologicznego. Korzyść z reaktywnego zapalenia stawów będzie wskazywana przez wykrywanie w płynie maziowym głównie neutrofilów z umiarkowaną całkowitą liczbą komórek bez bakterii. Ponadto obecność cytofagowych makrofagów, antygenów chlamydii i wysoki poziom całkowitego dopełnienia. Badania instrumentalne są niezbędne do przeprowadzenia radiografii dotkniętych stawów i USG. Ultradźwięki pozwalają określić, że przy reaktywnym zapaleniu stawów występuje zapalenie stawu, ilość płynu stawowego jest zwiększona, mogą pojawić się zmiany w otaczających tkankach, ale chrząstka stawu nie ulega zmianie. Radiograficznie, z długotrwałym procesem, mogą pojawić się torbiele, ale sama struktura kości i okostnej nie jest zerwana. Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Jakie testy są potrzebne? Diagnoza różnicowa reaktywnego zapalenia stawów jest bardzo ważna i powinna być przede wszystkim wykonywana przy reumatoidalnym zapaleniu stawów. Reaktywnemu i reumatoidalnemu zapaleniu stawów u dzieci towarzyszą te same objawy zwiększenia i stanu zapalnego stawu. Jedyną charakterystyczną cechą patogenezy jest to, że przy reaktywnym zapaleniu stawów nie ma zmian w powierzchni stawowej i samej chrząstce, a przy reumatoidalnym zapaleniu stawów sama chrząstka ulega zniszczeniu. Dlatego radiologicznie z reumatoidalnym zapaleniem stawów występują oznaki zniszczenia chrząstki kostnej. W pierwszych miesiącach choroby określa się tylko oznaki wydzielania do jamy stawu, zagęszczanie tkanek okołostawowych i okołostawową osteoporozę. W przypadku reaktywnego zapalenia stawów struktura kości i stawów nie ulega zmianie. Ultradźwięki z reumatoidalnym zapaleniem stawów wyraźnie wskazują, że zapalenie błony maziowej jest objawem diagnostycznym tej choroby, której nie towarzyszy reaktywne zapalenie stawów. Charakterystyczną cechą reumatoidalnego zapalenia stawów jest dysplazja kości i rozwój jąder kostnych w wyniku porażenia stref nasadowych. Postęp procesu prowadzi do powstawania przykurczów (często zgięć) w poszczególnych stawach, w wyniku zmian proliferacyjnych i destruktywno-sklerotycznych w tkankach stawowych. W przeciwieństwie do reaktywnego zapalenia stawów, nie ma zmian, a objawy mijają bez śladu na tle leczenia. Również reaktywne zapalenie stawów musi być odróżnione od zespołu hipermobilności stawów. Chorobie tej towarzyszy również okresowy obrzęk i ból stawów, który może dać podobny objaw kliniczny z reaktywnym zapaleniem stawów. Głównym znakiem różnicowym takiego syndromu jest właśnie zwiększona ruchliwość i przedłużenie stawów o więcej niż dziesięć stopni od normy, co jest łatwe do ustalenia nawet przy prostym badaniu dziecka. Tak więc rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów u dzieci ma na celu nie tylko zidentyfikowanie przyczyny, ale także staranne odróżnienie różnych patologii, co jest bardzo ważne w leczeniu. [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31] Z kim się skontaktować? Leczenie reaktywnego zapalenia stawów na pewno zależy od przyczyny. Bardzo ważne jest, aby zabić mikroorganizm, który powoduje tak wysoką immunizację przy zaangażowaniu stawu. Dopiero po takim leczeniu etiotropowym można stosować leki patogenetyczne i alternatywne sposoby na lepsze odzyskanie funkcji stawów. Terapia reumatoidalnego zapalenia stawów u dzieci jest złożona. Obejmuje: terapię lekową (leki etiotropowe, patogenetyczne, przeciwzapalne, immunomodulujące); korekcja dysbiozy jelitowej (enzymy proteolityczne, probiotyki). Wskazaniem do wydania etiotropowej terapii antybakteryjnej jest aktywna faza choroby, przetrwałe zakażenie chlamydiami. Przy ukrytych formach chlamydii stosowanie antybiotyków nie jest wskazane. W przypadku leków stosowanych w praktyce pediatrycznej i mających aktywność antychlamydową należy uwzględnić makrolidy, w przypadku starszych dzieci - tetracykliny, fluorochinolony. Azytromycyna jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy makrolidów. Wśród znanych preparatów zawiera maksymalną aktywność wobec zakażenia chlamydią, może gromadzić się w komórce, do miejsc zapalnych, nie tracą właściwości pod wpływem lizosomów, to działa na wewnątrzkomórkowych mikroorganizmów, co przerywa utrzymywanie pasożyta. Azytromycyna ma długi okres półtrwania. Sposób podawania zależy od wieku i może występować w postaci zawiesiny lub tabletek. Jest przepisywany dzieciom w wieku powyżej 3 lat, a dawka wynosi 10 mg / kg / dobę w pierwszym dniu, od 2 do 7-10 dni - 5 mg / kg / dziennie 1 raz dziennie. Obowiązkowym warunkiem jest spożywanie dwóch godzin po posiłku lub godzinę przed nim. Przebieg leczenia wynosi 5-7-10 dni. Skutki uboczne azytromycyny - parestezje, naruszenia wrażliwości skóry, drętwienie rąk i stóp, drżenie, naruszenie odpływu żółci, a także wysyłek. Środki ostrożności - nie stosować w cholestazie ani w kamicy żółciowej. Cyprofloksacyna jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochinolonów, które można stosować w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci w wieku powyżej dwunastu lat lub w razie potrzeby u dzieci w młodszym wieku. Ten antybiotyk działa na większość wewnątrzkomórkowych pasożytów, w tym na infekcje ureaplasma i chlamydie. Lek wnika do wnętrza komórki i blokuje pracę ściany mikrobiologicznej, neutralizując w ten sposób samą bakterię. Dawka leku wynosi 500 miligramów na dobę w dwóch podzielonych dawkach. Przebieg leczenia co najmniej jeden tydzień, z ciężkością kliniki i do dwóch tygodni. Skutki uboczne - ból w żołądku, zawroty głowy, spadek ciśnienia. Środki ostrożności - nie przyjmuj w przypadku choroby Wilsona-Konovalova. Krótkie kursy antybiotykoterapii z reaktywnym zapaleniem stawów są niewskazane, co wynika ze specyfiki cyklicznej reprodukcji chlamydii. Czas leczenia makrolidami, lekami tetracyklinowymi, fluorochinolonami powinien wynosić 1,5-2 miesięcy. Najskuteczniejsze jest utrzymywanie 2 lub więcej cykli leczenia przez 7-10 dni każdy. Czas trwania antybiotykoterapii jest indywidualny. Podczas opracowywania uporczywych postaci infekcji zaleca się kombinatoryczne podawanie makrolidów i środków immunomodulujących. Najbardziej rozpowszechnione w leczeniu przewlekłej przetrwałej chlamydii było przygotowanie interferonu. Cycloferon jest lekiem zawierającym rekombinowany ludzki interferon, który zwiększa aktywność antybiotyków w złożonej terapii reaktywnego zapalenia stawów, a także ma działanie immunomodulujące. Dawkowanie leku - 125 mg (1 ml) w / m dzieci starszych niż 4 lata, zgodnie ze schematem: 1, 2, 4, 6, 8, 11, 14, 17, 20, 23 dzień. Możliwe są działania niepożądane: małopłytkowość, swędzenie w miejscu wstrzyknięcia, zaczerwienienie, a także alergie. Środki ostrożności - niezalecane dla dzieci do czterech lat. Niesteroidowa terapia przeciwzapalna ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, wpływa na różne patogenetyczne połączenia procesu zapalnego z reaktywnym zapaleniem stawów. Niesteroidowa terapia przeciwzapalna jest przepisywana przez długi czas do całkowitej regresji zespołu stawów, normalizacji wskaźników aktywności laboratoryjnej. Diklofenak sodowy to niesteroidowy lek przeciwzapalny, który łagodzi obrzęk stawu, jego bolesność i obniża temperaturę. Lek zmniejsza liczbę komórek zapalnych w samym stawie. W związku z tym stosowanie tego leku eliminuje objawy i przyspiesza regenerację. Dawkowanie - 2-3 mg / kg / dobę w 2-4 przyjęciach po posiłkach, w / m - 75 mg, raz dziennie. Zdarzenia niepożądane - niestrawność, zawroty głowy, zapalenie wątroby, zapalenie i zapalenie uszkodzenia żołądka, dwunastnicy, 12, wysypkę alergiczne (rzadkie) „astmę aspirynową”. Biorąc pod uwagę silny wpływ na przewód żołądkowo-jelitowy, pożądane jest przyjmowanie leku pod osłoną inhibitorów pompy protonowej. Jeśli reaktywne zapalenie stawów rozwija się na tle infekcji jelitowej, to podejście do antybiotykoterapii jest nieco inne, ponieważ skuteczne w tym przypadku będą aminoglikozydy i chloramfenikol. Amikacyna jest antybiotykiem z grupy aminoglikozydowej, która jest skuteczna przeciwko yersinii, klebsielom i niektórym innym bakteriom jelitowym. W leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci stosuje się dawkę 3-4 mg / kg / dobę w 2-3 dawkach. Przebieg terapii wynosi 7-10 dni. Efekty uboczne są możliwe z wpływem na żołądek - rozwija się zapalenie okrężnicy lub dysbioza, co objawia się wzdęcia, naruszenie stolca, więc podczas korzystania z terapii u dzieci, konieczne jest stosowanie probiotyków. Środki ostrożności - nie używać z uszkodzeniem nerek. Należy stosować witaminy z długotrwałym leczeniem antybiotykami i lekami niesteroidowymi. Leczenie fizjoterapeutyczne stosuje się w postaci miejscowych: jontoforeza z hydrokortyzonem na dotkniętych stawach zmianach wysiękowych i proliferacyjnych; elektroforeza leków z dimetylosulfotlenkiem (dimeksydem). Kurs - 10-12 procedur; aplikacje zawierające 50% roztwór dimeksydu, żel Diklak, żel Dolgit, Indovazin, reumagel. Ze stabilnością wysiękowego składnika stanu zapalnego możliwa jest miejscowa terapia iniekcyjna SCS. Alternatywne leczenie reaktywnego zapalenia stawów Alternatywne metody leczenia mogą być stosowane tylko na tle aktywnej antybiotykoterapii za zgodą lekarza. Zwykle stosuje się różne kompresy na dotkniętych stawach dla szybszej funkcji odzyskiwania. Tłuszcz rekina jest uważany za najskuteczniejszy sposób leczenia chorób stawów u dzieci z wyraźną alergią. Tłuszcz można kupić w aptece, a do zabiegu wystarczy smarować dotknięte stawy rano i wieczorem. Chrzan i czarna rzodkiew znane są z właściwości rozgrzewających i przeciwzapalnych. Aby przygotować kompres, musisz wziąć owoce rzodkiewki i chrzanu w równych ilościach, zmiel je za pomocą blendera lub maszynki do mięsa i wymieszaj w kleiku. Ponadto, takie rozwiązanie powinno być umieszczone na złączu i zagruntowane na wierzchu folią spożywczą, przykrytą bawełną i zamocowaną bandażem. Ten kompres najlepiej wykonywać w nocy. W domu można kompresować hormony. Działają lokalnie, nie wchłaniają się do krążenia ogólnoustrojowego i nie łagodzą objawów, dzięki czemu dziecko może spać bez przebudzenia. Aby to zrobić, weź jedną ampułkę hydrokortyzonu i wymieszaj ją z dimeksydem w stosunku 1: 1. Takie rozwiązanie należy zaimpregnować gazą i na chwilę zaaplikować na obszar dotkniętego stawu. Leczenie ziołowe można stosować układowo, wówczas głównym efektem jest działanie przeciwzapalne i odczulające. Możesz także użyć lokalnych okładów ziołowych. Żywokost jest rośliną szeroko stosowaną w leczeniu stawów ze względu na wyraźny środek przeciwzapalny. Użyj kompresów na zaatakowane stawy z trawy żywokostu. Aby to zrobić, weź sto gramów żywokostu, dodaj pół szklanki oleju roślinnego i delikatnie doprowadzaj do wrzenia. Następnie dodaj dziesięć kropli witaminy E i pół szklanki wosku pszczelego, wymieszaj wszystko i uzyskaj jednolitą konsystencję. Po ochłodzeniu masy uzyskuje się maść, którą należy wcierać w stawy dwa razy dziennie. Gałęzie sosny muszą przez ponad pół godziny gotować nad wolnym ogniem, następnie dodać biodra i nalegać godzinę. Przed piciem należy dodać łyżkę miodu, aby dziecko mogło wypić taką herbatę. Powinieneś brać co najmniej łyżkę stołową cztery razy dziennie. Liście łopianu i matki i macochy należy wyciąć i wycisnąć sok. Sok taki powinien być świeżo nakładany w okolicy stawów, co łagodzi wyraźny obrzęk. Homeopatia w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów może być najintensywniej stosowana już w okresie remisji, ponieważ leki można przyjmować przez długi czas z przywróceniem funkcji stawu. Jodan potasu jest nieorganicznym preparatem homeopatycznym. Stosowany w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów, które jest spowodowane infekcją jelitową. Skuteczność leku udowodniono w wielu badaniach. Sposób użycia leku zależy od postaci. Dawkowanie w przypadku przyjmowania kropli - jedna kropla na rok życia dziecka, a podczas przyjmowania kapsułek - dwie kapsułki trzy razy dziennie. Efekty uboczne - przekrwienie skóry dłoni i stóp, a także odczucia ciepła. Środki ostrożności - nie stosować w połączeniu z sorbentami. Silicea i Urtica Urens - połączenie tych preparatów w odpowiednich rozcieńczeniach pozwala osiągnąć skuteczne leczenie zespołu stawowego, zwłaszcza z wyraźnym obrzękiem i bolesnością. Lek stosuje się w postaci farmakologicznej kropli homeopatycznych i dawkuje cztery krople dwa razy dziennie na pół godziny przed posiłkami w tym samym czasie. Przebieg leczenia wynosi trzy miesiące. Efekty uboczne mogą mieć postać wysypki za uszami. Pulsatilla to homeopatyczny środek naturalnego pochodzenia. Środek ten stosuje się w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów, któremu towarzyszy wysoka gorączka i objawy skórne. Lek podaje się pół łyżeczki dwa razy dziennie. Działania niepożądane nie są częste, ale mogą wystąpić zaburzenia stolca, niestrawność i reakcje alergiczne. Środki ostrożności - niemożliwe jest stosowanie leku z aktywną dławicą lub w ostrym okresie infekcji jelitowej. Węglan wapnia jest środkiem homeopatycznym opartym na materiale nieorganicznym. Stosowany w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci szczupłej budowy, które często chorują. Lek zmniejsza organizm alergiczny i zwiększa miejscową odporność limfatycznego pierścienia gardłowego. Sposób aplikacji - pod językiem, dawkowanie - dziesięć kropli roztworu trzy razy dziennie. Zdarzenia niepożądane występują rzadko, możliwe są objawy alergiczne. Leczenie operacyjne reaktywnego zapalenia stawów u dzieci nie jest stosowane, ponieważ przy skutecznej i prawidłowej terapii zachowawczej nie ma zmian i przykurczów stawu i otaczających tkanek. [32], [33], [34] Leki Profilaktyka reaktywnego zapalenia stawów u dzieci to terminowe leczenie ostrych infekcji dróg oddechowych, jelit. W końcu, jeśli nie ma odpowiedniego leczenia, wirus lub bakteria jest w organizmie przez długi czas, co pozwala na rozwój procesu zapalnego w stawach. Dlatego, aby uniknąć komplikacji, ważne jest, aby leczenie było wystarczająco długie. Podstawowa profilaktyka reaktywnego zapalenia stawów nie istnieje. [35], [36], [37], [38] Rokowanie reaktywnego zapalenia stawów u dzieci jest korzystne, chociaż leczenie jest przedłużone. Jeśli złożona terapia była prawidłowa, nie ma zmian w stawie, kościach i mięśniach. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci może rozwinąć się na tle jakiejkolwiek infekcji kilka tygodni po nim. Dlatego matki powinny być czujne, jeśli dziecko skarży się na ból nóg po jakiejś chorobie, ponieważ zmiana stawu nie zawsze jest pierwszą oznaką reaktywnego zapalenia stawów. W każdym razie skargi dziecka nie powinny być ignorowane, a diagnoza i leczenie będą podejmowane na czas. [39], [40], Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Nie wiem, czy u dziecka moĹĽe przebiegać caĹ‚kiem bez bĂłlu. Albo chociaĹĽ bez objawĂłw - typu lekka opuchlizna, sztywność dorosĹ‚ych prÄ™dzej, bo to najczęściej po prostu choroba zwyrodnieniowa. A dorosĹ‚y, w pewnym wieku, i tak jest przyzwyczajony do jakiĹ› tam drobnych niedomagaĹ„ - tu go poboli, tam postrzyka, a potem siÄ™ okazuje, ĹĽe juĹĽ jest bardzo nie u mnie, kiedy mi siÄ™ powytĂłrna ospa na stawy rzuciĹ‚a, to mnie bardzo nie bolaĹ‚o - zaczęło dopiero, jak dostaĹ‚am nerwobĂłli w klatce piersiowej, ale to inna bajka, ja tylko miaĹ‚am tak opuchniete palce (w stawach paliczkowych), ĹĽe nie mogĹ‚am, nie byĹ‚am w stanie w nich nic utrzymać. Ale nie z bĂłlu, raczej z częściowego braku czucia - dĹ‚onie nie robiĹ‚y tego co ja chciaĹ‚am - np. nie mogĹ‚y utrzymać w chwycie precyzyjnym uszka kubka/filiĹĽanki, Ĺ‚yĹĽki. Ale to nie bolaĹ‚o. Same dĹ‚onie teĹĽ byĹ‚y odrobinÄ™ opuchniÄ™te, ale w sumie tylko na tyle, ĹĽe ja widziaĹ‚am i czuĹ‚am, ale w oczy siÄ™ to nie rzucaĹ‚o. Tyle, ĹĽe ĹĽadne widoczne deformacje nie powstaĹ‚y, ani nie zostaĹ‚y.

zapalenie stawów u dzieci forum